Fisi, Chui & Simba

Allereerst sorry sorry! We weten het.. we zijn lang uit de lucht geweest ): Maar dit was niet zonder reden.. de afgelopen tijd hebben we in gebieden gezeten zonder ook maar ergens wifi of internet. Hierdoor hebben we geen blogjes kunnen plaatsen. De komende dagen komen er een aantal op, dus nieuw leesvoer!! 

Hierbij het tweede deel van onze safari! Enjoy!

Dag 3- Ngorogore en Serengeti

Vandaag moesten we vroeg (5.30) opstaan. Op naar het volgende park: Serengeti National Park. Dit is het grootste en bekendste National Park van Tanzania/Kenia, eigenlijk van heel Afrika. In dit park is er dus ook de grootste kans om verschillende wilde dieren te kunnen spotten! Serengeti is ook wel bekend om zijn grote migraties (van gnoes; zij trekken met de regen mee).

Mooi op tijd hadden we onze tenten afgebroken en de slaapzakken en matrasjes ingepakt. Toen we langzaam onze spullen bij de auto neerzetten, zagen we al snel dat dit NEVERNOOIT in de auto zou gaan passen.. Later bleken ALLE kookspullen van de kok (grote gasbrander, heeuul veel eieren, koelbox, tafel, stoeltjes, doos vol bestek en servies ect) er allemaal ook nog bij te moeten. Een paar Afrikaanse jongens van de camping (die zouden helpen met de auto inpakken) staarden van de spullen naar de auto en weer terug, alsof ze water zagen branden.. Na een dik uur proppen, prakken stampen, op het dak klimmen en touwen vastbinden zat tot onze grote verbazing uiteindelijk toch alles in de auto. Hoe precies willen jullie niet weten (wij denken hier zelf liever ook niet aan terug hahaha). Tipje van de sluier: voor onze voeten stond een berg met +/- 40 eieren.. Solid!

We baalden behoorlijk van de vertraging, we vertrokken 1.5 uur later dan gepland. As said before, we konden nauwelijks zitten en doordat er op het voorste deel van het dak van de auto allerlei spullen waren gebonden, konden we als het dak open ging niet naar voren kijken.. Maaarjaaaa, hier konden we NIKS aan doen, dus we besloten ons hier overheen te zetten en VOL GOEDE MOED te vertrekken naar Serengeti!

Ngorogoro (ook een National park) en Serengeti liggen naast elkaar. Om in Serengeti te kunnen betreden, moest de auto door Ngorogoro rijden. En ja.. door een park heen rijden betekent:ENTREE BETALEN én de inmiddels welbekende ADMINISTRATIE. Na dik 2 uur rijden kwamen we bij Ngorogoro aan. Terwijl de gids de administratie ging fiksen, bekeken wij een informatieruimte. Eline was heeeel blij met de (wel dure maar lekkere) koffie die ze hier verkochten. Zeker na twee niet volledig comfortabele nachten, was deze Latte een prettige bijkomstigheid!

Na ongeveer een uur was de administratie voldaan. Over een zandweg reden we de bergen in. We zagen helaas vrij weinig, aangezien het heel mistig was. Zó mistig dat we maximaal 5 meter voor en naast de auto konden kijken. Aan onze ploppende oren konden we merken dat we steeds hoger kwamen. De rit was best wel een klein beetje eng, omdat we tegenliggers niet zagen aankomen en ze hard reden. Daarbij was het onmogelijk om met deze mist dieren te spotten (HUILEN!!!). Na ongeveer een uur met een schildpaddengang te hebben gereden, begon de afdaling (ploppende oren).  

De mist verdween langzaam, waardoor we zicht kregen op een bizar mooi uitzicht. Onderweg zagen we ook enkele dieren (impala, struisvogels, giraffen, hyena’s en jakhalzen).

Na een lange hobbelige rit kwamen we rond 13:00 uur EINDELIJK aan bij Serengeti. Dezelfde hyperactieve-zenuwachtige-5-december-kinderen van het vorige verhaal waren weer helemaal terug. Vandaag zouden we namelijk aan het échte werk beginnen! Heel waarschijnlijk gingen we leeuwen van dichtbij zien en nog meer bijzondere dieren.. We konden niet wachten!

Natuuuurlijk moest het papierwerk weer in orde worden gemaakt. Ondertussen konden wij lunchen en een kleine hiketocht maken op een berg. Op deze berg hadden we bizar mooi uitzicht over Serengeti.

We genoten van het uitzicht en de wind in ons gezicht. Dit mooie uitzicht wilden we maar al te graag vastleggen. Toen Roos een foto van ons had gemaakt en ze de camera terug wilde geven aan Eline, ging er bij het overpakken wat mis.. Hierdoor kletterde Eline’s camera op de stenen. Onwijs geschrokken en lichtelijk in paniek raapte Eline haar camera op. Hij leek nog te werken.. Later bleek dat de camera toch niet helemaal ongeschonden uit de strijd was gekomen.. Het inzoomen en scherpstellen ging hierna niet meer soepel.. SHIT ZEG!!! Onwijs balen was dit.. Aangezien we gaan backpacken en niet te veel mee konden nemen, hadden we één camera bij ons. Gelukkig had Roos nog een goede camera bij waar we foto's mee konden maken. Met onze telefoons probeerden we ook wat foto’s te maken.

Aangezien we de foto’s van Roos nog niet hebben, kunnen we jullie de foto’s van Serengeti niet echt laten zien.. De foto’s die we hebben gemaakt met onze telefoons zijn niet optimaal, maar geven wel een indruk van de mooie dingen die we hebben gezien.. Sorry hiervoor! We weten dat een blogje met veel mooie foto’s lekkerder weg leest, maar onmacht! De échte foto’s volgen dus nog (ooit)!

Nadat we ruim de tijd hadden genomen voor de lunch en het uitzicht, was Ossi nog steeds niet terug.  We besloten verhaal te gaan halen. Wat bleek?! ‘The system was down’! Hierdoor konden we niet betalen én mochten we het park dus niet in.. DAMN! Hoe kan het ook anders.. Maar ja, het is Afrika hè?! (dat is trouwens de grootste dooddoener van onze reis). Het werd later en later en wij werden steeds chagrijniger en chagrijniger.. Jullie weten hoe ongeduldige, moeie, gefrustreerde kinderen kunnen zijn.. Hier ging namelijk wééér een deel van onze safari verloren aan NIKS! Na ruim 3 uur wachten konden we uiteindelijk om 16:30 uur het park inrijden.. Doordat we zo laat waren en nog naar de camping moesten rijden (ergens midden in Serengeti), konden we nog maar een kort rondje rijden om dieren te spotten. We moesten namelijk voor het donker onze tenten nog op zetten!

Tijdens dit korte rondje hadden we toch nog wat geluk! (Thanks for that Universe!) We zagen leeuwen, nijlpaarden en zelfs een luipaard met een ‘kill’ (een dode gazelle) in een boom. Een luipaard wordt niet vaak gezien, dus dit was een cadeautje! Verder zagen we grote kuddes zebras, gnoes en buffels.  Dit maakte onze dag wel weer een heel stuk goed (: !

Toen we bij de camping kwamen, zetten we snel en heel soepel (ahum haha) onze tenten op. We kwamen er al snel achter dat er ‘een aantal’ (lees: MILJOENEN) vliegende mieren zaten. Fijn zeg! We probeerden ze uit onze tent te houden, maar dat viel niet mee.. Eindelijk konden we lekker gaan eten... ALTHANS DAT DACHTEN WE. In een soort open schuur was het de bedoeling te gaan eten. Hier hingen overal lichten, zodat de koks nog een klein beetje konden zien wat ze maakten. Toen we de schuur in liepen, kregen wij (als échte vrouwen) letterlijk en figuurlijk de kriebels.. De vliegende mieren, dikke torren/kevers en KAKKERLAKKEN zaten écht OVERAL! Ze vlogen om onze oren heen, op ons hoofd, in onze haren, in onze thee, in onze soep. Zo veel gore irritante insecten hadden we nog nooit in ons leven gezien.. En hier, in dit insectenhol, moesten wij dus ‘lekker’ gaan eten. Of dus gewoon niet. In elke hap die we probeerden te eten zaten minimaal 5 vliegende mieren. Wij zijn serieus geen wijven, we kunnen heel veel hebben. Echt heel veel. Maar dit.. dit ging echt te ver. Daarom hebben we het avondeten vandaag maar even overgeslagen..  

Toen we in het donker richting het wc-gebouw liepen om onze tanden te poetsen, zagen we dat hier (JA SERIEUS) 3 hyena’s stonden te chillen (ofzoiets..). We schenen met ons lampje in het donker en zagen drie paar gele ogen oplichten. Aan de ene kant vonden we dit heel gaaf, maar waren we toch ook wel een ‘beetje’ bang. We bereikten levend het wc-gebouwtje, waar een aantal mensen het gebouwtje eigenlijk niet meer wilden verlaten. Gelukkig houden hyana’s niet echt van panisch gegil, dus waren ze een stukje weg gelopen. Doodsbang met een lichtje liepen we het wc-gebouw in waar we daarna bijna niet meer uitdurfden.. Gelukkig waren de hyena's banger voor ons dan wij voor hen en waren ze dus snel  een stukje verder weg gegaan. Hahaha, zo gaaf dit! We kunnen er nu heel hard om lachen.

De camping was bijzonder, aangezien deze zonder hekken oid MIDDEN in de Serengeti lag. Dieren konden dus gewoon de camping op! Slapen kwam er deze nacht niet echt van. Robin had het idee om onze tenten ‘gezellig’ in een rondje op te zetten. Dit was ‘niet echt’ een succes. GRRRRRRBRAOOOHHH! Eline keek naar Robin: ‘Mijn god, wat was dat geluid?’. Wat bleek, dit brullende monster was Ossi.. Onze gids. Dit geluid ging dus de hele nacht door. We werden dus niet alleen geconfronteerd met wilde beesten. Naast dit zeldzame dier hebben we ook nog veel andere dieren gehoord. Onder andere olifanten, leeuwen, buffels, hyena’s, gnoes (en muggen). Hierdoor konden we niet slapen en bekeken we door het gaas van onze tent de adembenemende sterrenhemel. We vonden het ‘slapen’ in op deze camping heel bijzonder. Niet echt geslapen natuurlijk, maar kijk wat we hebben meegemaakt.. Dat maken we waarschijnlijk nooit meer mee!

Dag 4- Serengeti & Ngorogoro

Vandaag stonden we lekker vroeg op (05:00) zodat we om 06:00 aan onze safaririt konden beginnen. Aangezien we weer een ‘matige’ nacht hadden gemaakt, zaten we met wallen tot op onze kin in de auto. Maar dat mocht de pret niet drukken, we hadden er onwijs veel zin in! Op ongeveer 100 meter van ons kamp spotten we de eerste olifanten en buffels. De olifanten stonden gezellig met hun dikke billen op het kamp naast ons. We zagen mensen uit hun tentjes sneaken om foto’s te maken van de olifanten bij zonsopgang.

Serengetiiiii jaaajaaaa! Dit zou het park zijn waar we de meeste en speciale dieren zouden zien... En gelukkiggelukkig was dat ook helemaal waar! De ‘ooooohhhh waaaauwww’ en ‘aaaahhh bizar dit’ kreten begonnen bij een groep leeuwen met hele kleine welpjes.

*ZIE HET TABBLAD 'VIDEO'S' VOOR FILMPJES!* Derde tabblad in de blauwe balk.

Aangezien BIJNA elke jeep een radio heeft (behalve die van ons, wij reden dan maar achter de menigte aan en waren daarom vaak de laatste auto; GRRRR) wisten veel auto’s dat er leeuwen met welpjes dichtbij de weg stonden. Er kwam dus een hele stoet auto’s op de plek af. Eigenlijk vonden wij dit best wel heftig om te zien.. De welpjes waren bang voor de auto’s en durfden daarom de weg niet over te steken. Een deel bleef daarom achter aan één kant van de weg. Gelukkig kwam mama leeuw haar achtergebleven kiddies ophalen, na toch even te hebben gezocht. Wij vonden het niet kunnen dat deze dieren met hun jongen op deze manier opgejaagd werden door de vele auto’s.. Dat is toch een beetje verstoren van de natuur.. Maaaaar daarnaast was het natuurlijk wel echt SUPER TOF om dit mee te maken. Het gevoel dat we kregen bij het zien van leeuwen mét mini leeuwtjes was onbeschrijflijk mooi..  Dit hadden we niet verwacht, dus dit was een heel mooi cadeau!

Verder zagen we weer een chillend luipaard in een boom, natuurlijk mét prooi. Hij lag ver van de weg, maar met een verrekijker konden we goed zien dat hij een impala had gevangen + hiervan had gesmikkeld. Later zagen we nog meer leeuwen vlak langs de weg. Mét (iets grotere) welpjes! Op een afstand van ongeveer 3 meter zagen we de welpjes met elkaar stoeien. Dit was weer een bijzonder moment van de dag. We hebben genoten van dit plaatje (natuurlijk wel met 15 andere safariauto’s)!

*ZIE HET TABBLAD 'VIDEO'S' VOOR FILMPJES!* Derde tabblad in de blauwe balk.

Opnieuw zagen we in de verte een hele stoet auto’s bij elkaar staan. We vroegen de gids daarheen te rijden. Wat we toen zagen was wéér een heel groot cadeau.. In de verte zagen we twee cheetah’s in het gras zitten! Nadat we met een verrekijker hadden gekeken, bleek het om een mama te gaan met een bijna volgroeide pup. Deze pup was nog lekker fluffy en een beetje valer van kleur dan zijn moeder, daaraan was het verschil te zien. Aan de andere kant van de weg stond een kudde antilopes. Sluipend staken de cheetah’s de weg over en gingen in het gras liggen (even doen alsof ze er niet waren). Om de paar minuten slopen ze wat verder richting de antilopes.. Op een gegeven moment splitten ze op om van twee kanten de aanval in te zetten. Het duurde even voordat ze moed hadden verzameld.. Uiteindelijk schoten ze met een enorme vaart uit het gras, om een antilope te pakken. Het was lastig te zien, maar ‘helaas’ was deze actie mislukt.. Zonder eten ploften ze weer in het gras, wachtend om hun volgende aanval in te kunnen zetten. Dit was heel bijzonder! Cheetah’s worden over het algemeen niet vaak gezien, laat staan jagende! Zeker een van de hoogtepunten van onze safari.

Naast alle roofdieren, zorgden grote hoeveelheden zebra’s en gnoes voor een bijzonder uitzicht. Deze kuddes zijn achtergebleven van de migratie (de rest zit nu in Kenia). Toen we langs een riviertje reden, hebben we zelfs nog twee krokodillen gezien! We hadden nooit meer verwacht dat we deze ook nog zouden zien, maar zelfs dit grote reptiel kon op ons ‘spotted wildlife’-lijstje geschreven worden.

Rond 13:00 gingen we terug naar het kamp voor lunch. De kok had heerlijke fish and chips gemaakt (lekkerste maaltijd ooit haha) én dit keer zonder vliegende mieren/andere gore insecten. Wij waren erg gelukkig met deze lekkere vullende lunch zeker na het gemiste avondeten van die dag ervoor.

Aangezien de kok de tenten al had afgebroken, konden we na het inladen van de auto met een sneltreinvaart op weg naar de uitgang. Ossi had goed de gang erin, omdat de maximale 24 uur die we in het park mochten doorbrengen al bijna om waren (en anders moet er extra betaald worden..). Na de welbekende administratie (om Ngorogoro in te mogen), reden we rond 15:30 Ngorogoro in. Op naar ons nieuwe én alweer laatste kamp..

Rond etenstijd zagen we een onwijs mooie zonsondergang (vanaf de berg waarop we stonden) waar Robin graag beelden van wilde maken met haar gopro. In haar tas kon ze hem zo snel niet vinden, dus ging ze naar de tent om hem te halen. Ook hier was de gopro spoorloos... Samen (Eline was iets rustiger op dat moment) hebben we nog de hele tent overhoop gehaald en alle tassen leeggehaald opzoek naar de gopro. Maar helaas.. een of andere IDIOOT (een gids of medewerker van het kamp) heeft hem heel waarschijnlijk uit haar tas gestolen toen wij de tenten aan het opzetten waren. Waarschijnlijk hebben ze ons met de gopro bezig gezien tijdens het opzetten van de tent (zorgt altijd voor leuke beelden), om hem vervolgens te stelen. Het enige positieve was dat Robin het geheugenkaartje halverwege de dag had gewisseld, waardoor we gelukkig niet heel veel beelden kwijt zijn. Onwijs *!#&$&%(# BALEN!!! Dit was wel echt enorm zure afsluiting van een eigenlijk hele mooie dag.. maar we probeerden onze dag niet te laten verpesten, daarvoor was het te bijzonder geweest!

Ngorogoro National Park bestaat voornamelijk uit een heel groot en diep krater. Wij sliepen op de rand van het krater! Dit was heel hoog op een berg, waardoor het vooral ’s nachts heel koud kon worden. Uit voorzorg sliepen we met vijf (!!) lagen kleding en twee dekens per persoon. Gelukkig hebben we het niet koud gehad!!

Volgende keer het alweer laatste deel van onze safari.. Jammer! Maar niet getreurd.. Hierna zullen we ook weer genoeg te vertellen hebben, aangezien we nu écht gaan reizen.

Liefs R&E

P.S. Deze keer een paar roofdieren in Swahili. Een ‘fisi’  is een hyena. ‘Chui’ betekent luipaard. En tot slot.. SIMBA! Wat zou dat toch betekenen??!!

*ZIE HET TABBLAD 'VIDEO'S' VOOR FILMPJES!* Derde tabblad in de blauwe balk. Onder andere filmpjes van leeuwen en giraffe! Later volgen meer (ook kakkerlakken en hyena filmpjes).