Tembo Twiga & Tumbili

Dag 1- Tarengire

Vandaag was het eindelijk zo ver.. Een moment waar we tijdens de vier heftige weken in het ziekenhuis naar uit hadden gekeken.. SAFARI! Netjes op tijd zaten we met onze volgepropte tassen (we mochten één rugzak pp voor vijf dagen..) te wachten op onze gids. Om 08:30uur zouden we opgehaald worden, maar - zoals jullie inmiddels gewend zijn – is dat minimaal een uur later (pole pole hè?!).  Wennen doen we aan deze ‘Afrikaanse tijden’ nog altijd niet, dus we baalden wel een beetje.. Deze tijd wilden wij liever gebruiken om mooie dieren te spotten!!

Uiteindelijk werden we om 10:00 uur opgehaald door onze gids; Ossi. We moesten nog wel ‘even’ ons safarigenootje Pieter ophalen in zijn hotel in Arusha. Pieter is een Nederlandse jongeman die de zo stoer was om de Killimanjaro te beklimmen, waarna een safari samen met drie meiden op het programma stond. Helaas stonden we op de weg naar Arusha STOKVAST in het verkeer. En natuurlijk wij weer balen want zo duurde het allemaal wel erg lang.. Maaaar nadat we Pieter hadden opgehaald, water hadden gehaald, overlegd met de organisator, boodschappen hadden gedaan, getankt hadden en de bandenspanning was geregeld (voorbereiding kennen ze hier niet) konden we EINDELIJK vertrekken richting Tarengire National Park.

Behoorlijk verlaat (om 12 uur) kwamen we aan in Tarengire.  Tarengire is een park dat vooral bekend staat om de grote hoeveelheid olifanten die er leven. Bij de poort aangekomen konden we niet wachten om naar binnen te gaan en dieren te spotten.. Maar helaassss pindakaaasss! Voordat een safariauto met toeristen een nationaal park mag betreden, moet er eerst nog een berg aan ‘administratie’ (zeer profi) gedaan worden. Terwijl wij nog snel naar de wc gingen en ons lunchpakketje op aten, ging Ossi de administratie regelen. Na een uur kwam hij terug sjokken (pole pole) en konden we EINDELIJK naar binnen.. Wij voelden ons net kleine kinderen op 5 december, want we konden niet meer wachten om dit avontuur te beginnen!

Langzaam reden we het park binnen, met onze ogen op scherp (SNIPER-EYES) en onze oren gespitst (OWL-EARS). Na de eerste paar honder meter kwamen we al verschillende dieren tegen (BINGO! En snel!). We zagen dikdik (een heel klein hertje van ongeveer 40cm hoog), impala (een antilopesoort), aapjes, grote gieren en vele soorten vogels. De eerste dieren waren gespot én er was een glimlach rondom onze monden getoverd! Stiekem keken we natuurlijk wel een beetje uit om de ‘echte grote’ dieren te zien, zoals olifanten, giraffen en leeuwen (zoals bekend bij ongeduldige ‘kinderen’ die niet kunnen wachten om ‘het grootste’ cadeau open te maken..)

De volgende plek waar we in de verte wat dieren zagen staan/liggen/lopen/drijven was een klein meertje. Dichterbij gekomen bleek dat we geluk hadden! Naast naast apen, antilopes, zwijnen, pelikanen en hagedissen zagen we ook giraffen bij het meer staan! Het leek wel een plaatje uit een boek, zó mooi was het. Hier hebben we dus een tijdje stilgestaan met onze safariauto om van dit plaatje te genieten.

Al snel werden ‘de spelregels’ van de safaririt duidelijk. Zodra iemand een dier spotte, zei diegene STOP!! Vervolgens zette Ossi de jeep stil (natuurlijk op een punt waarop wij een goede hoek hadden) en konden wij het dier zo goed mogelijk te bekijken/fotograferen. Voordeel van een safariauto: het dak kan opengeklapt worden, zodat we konden staan!

Natuuurlijk maakten we heeel veel foto’s (waarvan een aantal aan het blogje worden toegevoegd). We genoten van de natuur (dit park had een savanna-achtige vegetatie) en het uitzicht. Het volgende dier dat we zagen was een (mannelijke) struisvogel (yep, goed te zien..). Ook zagen we kuddes zebra’s en gnoes. Weetje: zebra’s en gnoes leven altijd samen in een kudde. Zebra’s kunnen namelijk heel goed kijken en de weg onthouden. Gnoes hebben een sterk ontwikkeld reukorgaan; zij kunnen de regen ruiken. Zo maken ze samen dus een top team!

We vervolgden onze weg steeds verder omhoog. Doordat we steeds hoger kwamen, hadden we zicht over het hele park. Bizar ver konden we kijken en er leek geen eind te komen aan het uitzicht. Niet alleen de dieren waren bijzonder om te zien, maar de omgeving net zo!

Enkele minuten later kwamen we ineens olifanten tegen! En ze stonden heeel dicht bij de weg. Langzaam (en stil!) reden we verder totdat we op een paar meter van de dieren stonden. WAUWIE! Onze eerste olifanten gespot en meteen al zó dichtbij! De olifanten waren totaal niet bang en gingen rustig verder met wat ze aan het doen waren (niet veel dus, aangezien zij het waarschijnlijk ook heeul warm hadden). Natuurlijk hebben we van dit moment genoten (+ heel veel foto’s gemaakt), maar moesten toch een keertje verder.. Maaaar BIG FIVE NUMMER 1: CHECK!!

Onze jeep reed richting een droog liggend rivierbed. Plotseling zagen we in de verte iets bewegen.. Aan de andere kant van de rivier kwam een enorme kudde olifantien aanstormen! Grote olifanten renden samen met een aantal kleintjes van de ene kant van de rivier naar de andere kant. Dit was een onwijs mooi gezicht en we waren erg ‘lucky’ dat we dit hadden mogen zien. Precies op het goede moment op de juiste plek!

Even later zagen we een hele groep safariauto’s bij elkaar staan. Dan weet je eigenlijk al dat daar iets leuks te zien is.. Dusss wij wilden daar natuurlijk naar toe! En inderdaad, ver (te ver om het goed te kunnen zien) lagen twee leeuwen te slapen onder een boom. Het was jammer dat ze zo ver weg waren maar toch ook super vet om ‘wilde’ leeuwen te zien! Hopelijk zien we nog van dichterbij. Maaaar... BIG FIVE NUMMER 2: CHECK!!

Zonder dat we het door hadden waren we alweer aan de terugweg begonnen. Dit was al rond 16:00 uur, dus we hadden maar drie uurtjes in het park mogen doorbregen.. Hier baalden we wel een beetje van, omdat we toch FLINK betalen voor een safari (190 dollar per dag, like wtf?!). Excuus was: ‘pech’. Yeah sure.. gewoon luie voorbereiding.

Onderweg naar de camping stopten we nog snel bij een uitkijkpunt over Lake Manyara (het park waar we dag 2 zouden doorbrengen) om een foto te maken. Aangekomen bij de camping was Allan (hij had onze safari geregeld) daar en had onze tenten al opgezet (jeeej haha). We checkten de toilet/doucheruimtes en kwamen tot de conclusie dat we hier best konden douchen! Vooraf hadden we ons op het ergste voorbereid, aangezien we meermaals van anderen hadden gehoord dat zij een week niet hadden gedoucht. Wij namen het er dus van en wasten onszelf lekker schoon.

Fris fruitig gingen we aan tafel. Onze eigen kok had een lekker diner gemaakt (met heel veel groenten en mega lekkere soep!). Hier hebben we van gesmuld. Na het avondeten hebben we nog wat gedronken met onze safarigang en twee Spanjaarden (raakten we mee aan de praat na het eten). Dit was een mooie afsluiting van de eerste dag!

Nadat we ons wijntje hadden verorberd, ploften we in onze tent. De eerste nacht in onze tent hebben we allebei niet top geslapen.. We moesten wennen aan de drukke geluiden en lichten van het stadje, maar vooral aan de moskee die OM 4 FUCKING UUR ’S NACHTS met luidsprekers door de stad begon te blèren. Ah yeah, GREAT! Slapen was er dus helaas niet van gekomen haha..

Dag 2- Lake Manyara

Dinsdag vertrokken we na een lekker ontbijt vroeg (6.30 uur) naar Lake Manyara National Park. De camping waar we sliepen lag maar een kwartiertje van de ingang van het park vandaan, we waren er dus zo! Uiteraard moest er bij aankomst weer allerlei administratie voldaan worden door onze gids, maar ondertussen kregen wij een soort inleidende tour over het park. Een Afrikaanse jongen nam ons mee langs allerlei borden die over de dieren en historie van het park vertelden. Tijdens de tour kwamen we Baboons (inclusief rode reet) en Vervet monkeys (inclusief GIFblauwe ballen, zie foto.) tegen. Ze zaten in de bomen om ons heen te bestuderen wat we aan het doen waren. Toen de tour was afgelopen was onze gids gelukkig ook klaar met de administratie en konden we dus het park in!

Het viel ons al meteen op dat Lake Manyara een hele andere vegetatie had dan Tarengire. Het was hier veel groener (grote jungle bomen) en er vlogen vele verschillende vogels om ons heen. Lake Manyara is het kleinste nationale park van Tanzania. Het staat vooral bekend om de vele vogelsoorten (meer dan 400), de grote hoeveelheden flamingo’s en de ‘in boom liggende’ leeuwen. Onze ervaring met het park ligt nét even anders. Vele vogelsoorten: CHECK! We zagen allerlei soorten vogels (van grote roofvogels tot mini knal gele/rode vogeltjes tot watervogels etc). De meeste specifieke namen zijn we helaas weer vergeten (gids was niet altijd even helder te verstaan).. Maaaar we hebben sowieso veel pelikanen, lepelaars, gieren en ijsvogels gezien (dat waren de makkelijkste om te onthouden). Hiernaast hebben we waarschijnlijk meer dan 50 andere soorten gezien, allemaal van verschillende grootte, gekke snavels en mooie kleuren.

Bij het meer zelf hebben we ook flamingo’s gezien. Flamingo’s: CHECK! Helaas hebben we heel lang tussen alle pelikanen (die vreselijk stinken trouwens) moeten turen om er een paar te spotten.. Dus heel veel zaten er niet. Tijdens het regenseizoen schijnen ze met duizenden bij elkaar te zitten, maar waren wij hier natuurlijk nét buiten het regenseizoen! Later (toen we uit de auto mochten) hebben we gelukkig nog een paar flamingo’s van dichterbij mogen bekijken.

De grootste grap is het inmense billboard bij de ingang van het park: ‘Lake Manyara, the home of tree lying lions’. In Lake Manyara zitten echter maar een paar leeuwen die zelden (lees: nooit) gezien worden (dus ze zijn er niet). De meeste leeuwen zijn weggetrokken naar gebieden met meer open vlaktes waar ze makkelijker kunnen jagen en dus overleven. Leeuwen die in bomen hangen zul je dus niet tegenkomen in dit park. Of je moet HEUUUL veel geluk hebben (that’s not us, haha!). Hopelijk meer geluk bij de parken die we de komende dagen nog gaan bezoeken!

In het park hebben we veel verschillende dieren gezien. Vooral de grote groepen Baboons vielen op. Grote Baboons, kleine Baboons, mannen Baboons, vrouwen Baboons, Baboons op tak, Baboons naast weg, rennende Baboons, etende Baboons, gillende Baboons, vlooiende Baboons, vechtende Baboons, vrijende Baboons, moeder Baboons met baby Baboons onder buik – heeeel veel Baboons! Verder zagen we olifanten (blijven leuk), giraffes, zebra’s, gnoes, impala, dikdik, struisvogels, nijlpaarden, poemba’s (van Lion King) en buffalo’s (mega beesten zijn dat! + BIG FIVE NUMMER 3: CHECK!). Waarschijnijk zijn we er nog een paar vergeten, maar het komt er op neer dat we bijna alle dieren die we hadden kunnen zien, hebben gezien!

Ondanks dat we van anderen wisselende verhalen hebben gehoord over Lake Manyara, hadden wij dit park zeker niet willen missen!! Het was heel mooi om te zien hoe verschillend dit park was van alle andere parken. In een relatief klein gebied zijn veel verschillende landschappen te bewonderen. Het meer zelf was onwijs mooi én er was een plekje waar we uit de auto mochten! Hier konden we een stuk lopen over een hele lange stijger. Het uitzicht vanaf de stijger was bizar mooi. Terwijl we over de stijger liepen hoorden we vogels fluiten en af en toe een nijlpaard geeuwen of boeren..

Na een mooie en langere dag dan maandag keerden we terug naar de camping. Nog een nacht op dezelfde camping, dus dat betekende DOUCHEN! Dag 2 dat we konden douchen, dus daar moesten we het maar van nemen (nu het nog kon..). Onze kok had weer lekkere soep gebrouwen (en heel creatief!) en het hoofdgerecht was ook veel beter dan het eten wat we de afgelopen weken hebben gekregen. Dankbaar aten wij onze buikjes rond. We besloten vroeg (proberen..) te gaan slapen, aangezien de volgende dag een lange autorit op de planning stond op weg naar de volgende parken.. In deze parken zou de safari ‘echt’ gaan beginnen én stonden nog veel meer mooie (en soms iets minder prettige of zelfs hele vervelende; zie volgende blogje haha) ervaringen te wachten! In het volgende blogje meer over de tweede helft van ons safari-avontuur, geloof ons.. Dat wil je niet missen!

Liefs R&E

P.S. Dit blogje (en de volgende) zullen wij jullie wat dieren in het Swahili leren. Vandaag de drie T’s.. Tembo betekent olifant, de eerste van de big five die we hebben gezien. Twiga = giraffe! En tot slot: tumbili = aap!