Maji Moto

Gooooodmorning allemaal! Daar zijn we weer... We lopen (helaas) nog wat achter met onze verhalen, vandaar de komende tijd wat meer leesvoer voor jullie. Hopelijk lukt het ons om weer bij te kunnen schrijven tot wat we nu op dit moment allemaal meemaken. In het kaartje (googlemapskaart) kunnen jullie vanaf nu zien waar we heen reizen/zijn geweest.

De afgelopen weken zijn we regelmatig gestalkt door flycatchers die ons een bepaald uitje wilden aansmeren. Flycatchers zijn mensen (meestal mannen) die je op straat aanspreken. Het begint heel aardig met vragen hoe het met je gaat etc. maar al snel wordt duidelijk dat ze iets van je willen (hoe kan het ook anders). Ze beginnen aan te dringen op verschillende tours en tripjes en als je vriendelijk bedankt en doorloopt, blijven ze achter je aan lopen en tegen je praten.. Best wel heel irritant.. Zo zijn we ook regelmatig aangesproken over ‘hotsprings’ (warmwaterbronnen) dichtbij Moshi. Van andere vrijwilligers hadden we gehoord dat een bezoek aan deze hotsprings zeker de moeite waar was. Dit vonden we toch wat betrouwbaarder dan de informatie van de flycatchers, dus besloten we samen met onze coördinator een dag te organiseren naar de bronnen.

Met in totaal zeven vrijwilligers vertrokken we richting de warmwaterbronnen. De ‘taxi’ zat dus bomval en was daardoor goedkoop! Uiteindelijk hadden we eigenlijk nog te weinig plek, aangezien er steeds meer mensen met ons mee wilden. De extreem comfortabele rit (NOT, hobbeldebobbel -rockandroll - ontbijtkomtjeneusuit) duurde ongeveer 2 uur. We reden langs en door verschillende dorpjes.

Halverwege werd onze taxi nog eventjes aangehouden door de politie, ivm ‘just usual inspections’.. Ahaaaa, usual inspections.. Waarschijnlijk waren de inspections tot niet zo usual, aangezien de chauffeur best lang weg bleef, daarna zijn portomonnee kwam halen en met een boete terug te auto in stapte. Hij wilde alsnog niet helemaal kwijt wat er nu aan de hand was, maar hij had in ieder geval een boete gekregen voor een onwijze scheur in zijn voorruit. Wij hadden die toen hij ons op kwam halen al gezien en er naar gevraagd, maar toen draaide hij er een beetje om heen. Ook vermoedden wij dat hij het bij deze aanhouding een beetje in zn broek deed, omdat het waarschijnlijk geen échte taxi was, maar gewoon een auto. Er zijn in Tanzania veel personenauto’s die zich voordoen als taxi, maar dat eigenlijk niet zijn. Zo kunnen ze onder extra belasting uit komen. Een échte taxi is te herkennen aan een gele streep over de zijkant van de auto en een witte nummerplaat. Typisch dat Robin tijdens het tanken nog drie andere nummerplaten onder de stoel van deze taximeneer vond. Anyways, onze coördinator had het allemaal geregeld – dus het zou wel goed zijn; we kunnen ons immers niet om alles druk gaan maken toch?!

Toen ons voertuig eindelijk tot stilstand kwam en wij weer voet op vaste bodem konden zetten, zagen we tussen de bomen door al een glimp van de bronnen. We betaalden 4 euro entree, zodat we de hele dag konden genieten van de warmwaterbronnen. Het was een super mooie plek en eigenlijk ergens waar je het niet verwacht; tussen allerlei zandvlakten.. Het water was heel helder blauw en was omgeven door allerlei tropische planten en bomen. Dit alles gaf een heel magisch plaatje!

Nadat we de hotsprings hadden bewonderd, zochten we een plekje om onze spullen te dumpen en héél snel zelf ook een duik te nemen. Het water was niet zo warm als we hadden gedacht, maar meer een beetje lauw. Dit vonden we helemaaaal niet erg met het warme weer (28 graden)! Ook stond er een flinke stroming, zodra je even niet zwom was je al een heel druk afgedreven. Via een waterroute langs planten en bomen konden we een ander open meertje bereiken. Dit was ook heel mooi, maar hier was de stroming een stuk minder sterk, waardoor er veel alg en andere meuk op het oppervlakte dreef. Verder was er een soort slinger/schommel waarmee we met een mooie boog (Robin), maar soms ook wat minder mooie boog (Eline) in het water belandden. Natuurlijk was dit een ideale gelegenheid om gopro filmpjes te maken! Hieruit zien jullie een aantal snapshots tussen de foto’s.

Na een tijdje rustig te hebben gezwommen, geslingerd, gezond en gechilld, werd onze rust verstoord door een groep dronken Afrikanen. Laten we één ding duidelijk maken; Afrikanen kunnen NIET zwemmen, gewoon niet! Het is echt hilarisch om te zien hoe ze als een soort kip zonder kop in het water spartelen en rondmaaien met hun armen en benen.. Maar Afrikanen kunnen al helemaaaal niet zwemmen op het moment dat ze een fles likeur (of twee) achter hun kiezen hebben.

Wij zaten namelijk rustig in het water op een tak te dobberen (met af en toe een visje die aan onze tenen knaagde), maar kregen regelmatig een voet of arm in ons gezicht of we werden helemaal nat gespetterd. In het begin konden we hier smakelijk om lachen, omdat het er echt komisch uit zag. Na een tijdje (de flessen likeur werden leger en leger) begon een Afrikaanse gast in bomen te klimmen. Vervolgens sprong hij hier uit in de hotspring, maar deze was helemaal niet diep. Elke keer als hij sprong hielden wij onze adem in, omdat we wisten dat de stenen niet ver onder het wateroppervlak lagen.. We zaten ook niet echt te wachten om hier op ons chilldagje doktertje te gaan spelen, we waren net van alle gebroken ledematen en wonden af.. Het volgende moment klom de jongen op in een boom achter ons. Dit ging helaas helemaal mis.. ineens sprong hij van heel laag uit de boom (+/- 1 meter boven het water) en landde bovenop Roos.. Geschrokken keken we om. Roos was meegesleurd onder water en kwam happend naar adem en in shock boven. De Afrikaanse jongen even later ook. Toen pas realiseerden we ons dat hij net zonder pardon bovenop Roos haar hoofd/nek was gesprongen.. Hij keek echter niet één seconde om naar Roos of naar wat hij had aangericht en ja, serieus.. hij zwom gewoon verder om in een andere boom te klimmen. Terwijl Eline Roos snel het water uit nam, zwom Robin nog even terug om hem te wijzen op zijn debiele acties en dat een ‘sorry’ of ‘pole’ toch wel minimaal op zijn plaats was geweest. Natuurlijk zonder resultaat, want hij luisterde niet en ging vrolijk verder. Gelukkig leek het redelijk te gaan met Roos, ze had alleen wat last van haar nek.. maar het had ook zeker anders kunnen gaan!

Ondertussen begonnen ook anderen (óók muzungu’s, echt serieus hoe dom kan je zijn?!) in bomen te klimmen (mega hoog) en er uit te springen. Een Amerikaanse jongen pleurde nog half uit een boom en schaafde hierbij zijn hele flank en benen.. Wij hadden niet echt veel zin meer om te zwemmen en voelden ons niet prettig bij deze uit bomen springende debielen. Op zich hebben we genoeg gezien en is het niet echt nodig om getuige te zijn van hoe een van deze debielen zichzelf op een steen springt of aan een boom spiest. We hebben daarom het schouwspel van springen en half verzuipen nog een tijdje aangekeken en besloten vervolgens gewoon lekker naar huis te gaan.

Ondanks deze taferelen hebben we deze dag onwijs genoten van de mooie hotsprings. We hebben samen met onze huisgenootjes lekker ontspannen en genoten van de mooie omgeving. Gelukkig is het goed afgelopen met Roos. Bekijk alle de foto’s voor een indruk van deze oase!

Zondag was een minder spannende dag. Maandagochtend gaan we namelijk op safari, dus we besloten zondag vrij weinig uit te voeren en onze tassen in te pakken voor het volgende avontuur! Vanzelfsprekend lezen jullie in het volgende blogje over onze vijfdaagse Safari in verschillende National Parks in Tanzania..

Liefs R&E

P.S. Drie keer raden wat ‘Maji moto’ betekent.. ?! Jaaa heel goed! Het betekent ‘warm water bronnen’!